Gooner Journey: ส่งท้ายกรกฏาคม ด้วยความเจ็บปวดของเหล่ากูนเนอร์ส
“ผมรัก อาร์เซนอล แต่ผมจำเป็นต้องใช้เวลาในการลงสนาม”
และแล้วก็มาถึงวันที่เหล่าบรรดาแฟนปืนใหญ่ต้องใจหายใจคว่ำกันในรอบนับ 10 ปี หลังลูกหม้ออย่าง เอมิล สมิธ โรว์ กำลังเตรียมเก็บข้าวของตบเท้าเข้าร่วม “ทัพเจ้าสัวน้อย” ในตลาดซัมเมอร์หนนี้
เรื่องราวที่คลุมเครือมานานกำลังจะปิดฉากลงในอีกไม่กี่วันข้างหน้า หรืออย่างแย่ก็อาจจะในอีกไม่กี่ชั่วโมงต่อจากนี้ มันเป็นความรู้สึกราวกับเสียลูกชายที่เราคอยเฝ้าประคบประหงมมาตั้งแต่ตัวกระจิ๋วเดียวยังไงยังงั้นเลย และผู้เขียนก็เชื่อเหลือเกินว่าทุกคนที่รักสโมสรแห่งนี้ ผูกพันธ์กับเจ้าของเสื้อหมายเลข 10 คนนี้ ก็คงจะมีความรู้สึกไม่ต่างกัน
เอมิล สมิธ โรว์ เกิดที่เมืองครอยดอน ในเซาท์ลอนดอน ประเทศอังกฤษ โดยเริ่มต้นเล่นฟุตบอลกับทีมเยาวชนของ อาร์เซนอล ในปี 2010–2018 และผลักดันตัวเองจนได้ขึ้นทีมชุดใหญ่ในปี 2018-ปัจจุบัน แม้จะถูกปล่อยยืมตัวถึง 2 ครั้ง 2 ครา แต่ทุกครั้งก็ระหกระเหินกลับมายังสโมสรอันดับหนึ่งในใจของเขาเสมอ และเฝ้ารอวันที่จะก้าวขึ้นมารับใช้ความฝันในวัยเด็กอย่างที่เคยจินตนาการเอาไว้
“ทุกคนรู้ดีว่าหมายเลข 10 มันเปรียบเหมือนการได้รับเกียรติอย่างยิ่งใหญ่จากสโมสร ทุกสิ่งมันพิเศษมาก ผมไม่สามารถหาคำมาอธิบายความรู้สึกของผมในตอนนี้”
“เอมิล” จัดว่าเป็นนักเตะประเภทเทคนิคดี เลี้ยงบอลคล่อง ส่งบอลดี ยิงประตูได้ และสามารถเล่นได้หลากหลายตำแหน่งในแนวรุก
กองกลางตัวรุก: นี่คือตำแหน่งหลักที่เขาสามารถเล่นในบทบาทเพลย์เมกเกอร์ คอยสร้างสรรค์เกมให้กับเพื่อนร่วมทีม จนกระทั่งง้างเท้ายิงประตูไก้อย่างเฉียบคม
ปีกซ้าย-ขวา: เขายังสามารถขยับไปเล่นทางฝั่งริมเส้นได้ทั้งสองฝั่ง สามารถใช้เท้าทั้งสองข้างได้ดีในระดับที่ยอดเยี่ยม
กองหน้าตัวต่ำ: คอยทำหน้าที่เชื่อมเกมระหว่างกองกลางและกองหน้า และเก็บบอลไว้กับตัวด้วยเทคนิคที่น่าทึ่ง
หลังจาก 14 ปีที่เอมิเรตส์ สเตเดี้ยม “เอมิล” จะออกจากสโมสรด้วยค่าตัวราว 34 ล้านปอนด์ และว่าที่ตำนานหมายเลข 10 ของ อาร์เซนอล อาจต้องถูกระงับไว้เพื่อให้มนุษย์คนนึงสามารถดำเนินอาชีพของเขาต่อไปและบรรลุศักยภาพสูงสุดได้ การจากไปเพื่อเติบโตขึ้น การจากลาเป็นสิ่งที่ไม่มีใครต้องการ แต่นี่คือสิ่งที่ดีที่สุดในตอนนี้สำหรับทั้งสองฝ่าย
การย้ายซบ ฟูแล่ม ทีมที่มีขนาดไม่ใหญ่เท่ากับ อาร์เซนอล แต่ใครจะไปรู้แจ้งเห็นจริงเท่ากับนักเตะเอง ดั่งประโยคที่ว่า “คับที่อยู่ได้ คับใจอยู่” หากคิดในแง่ดีก็คือการย้ายไปอยู่ในรังใหม่อาจจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยวมากนัก เนื่องจากมีผู่เล่นอย่าง อเล็กซ์ อิโวบี้ และ แบรนด์ เลโน่ เพื่อนเก่าจากแคมป์ปืนรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว แถมอยู่ในมือของกุนซือมีคลาสอย่าง มาร์โก ซิลวา น่าจะก้าวสู่ความสำเร็จในอนาคตได้อย่างไม่ยากเย็น
“ทุกคนที่นี่รักเขา ดังนั้นพวกเราจำเป็นต้องให้โอกาสและเคารพการตัดสินใจที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา”
มิเกล อาร์เตต้า กล่าว
แม้ประโยคคำพูดจะงดงามเพียงใด สุดท้ายปลายทางก็ต้องจากลากันอยู่ดี ในโลกฟุตบอลมันไม่เกี่ยวกับว่าคุณทำอะไรมาเมื่อปีก่อนหรือเดือนก่อนหน้านี้ มันเกี่ยวกับว่าคุณทำอะไรในตอนนี้ สิ่งที่คุณทำเมื่อวานและสิ่งที่คุณกำลังจะทำพรุ่งนี้ เพราะฉะนั้นปัจจุบันคือการขีดเขียนเรื่องราวในอนาคตและทิศทางที่เราอยากให้เกิดขึ้น
อีกสองปีก็ถึงคราวของฟุตบอลโลก เวลาที่เหลืออยู่กับการพิสูจน์ความสามารถและพรสวรรค์ทั้งหมดที่เขามีมันจึงเปรียบเสมือนการชุบชีวิตตัวเองใหม่อีกครั้ง การตัดสินใจครั้งนี้มันโคตรยาก แต่ฟ้าหลังฝนย่อมงดงามเสมอ คนที่หนักใจที่สุดคงจะหนีไม่พ้น “บอสต้า” การผลักดันรุ่นน้องในสโมสร หรือจะใช้คำว่าลูกรักของตัวเองออกจากทีม มันคือที่สุดของความเจ็บปวดที่แฝงไปด้วยอารมณ์ยินดีอย่างยิ่ง
ย้อนไปเมื่อ 3 ปีที่แล้ว สมิธ โรว์ ได้รับความสนใจจาก แอสตัน วิลล่า ก่อนจะต่อสัญญาใหม่กับสโมสร แต่ครั้งนี้เขาขอโอกาสในการเริ่มต้นใหม่อีกสักครั้ง แต่ไม่ใช่ที่ อาร์เซนอล ก็แค่นั้นเอง
เขียนโดย The Lite Team
LS Sport ข่าวกีฬาคนรุ่นใหม่ 24 ชั่วโมง