เกมหน้าแหกคารังต่อ แอสตัน วิลล่า คงจะเป็นสิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันคือหายนะที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจของเหล่าบรรดาผู้เล่นเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะเมื่อคุณทำดีมาตลอดทั้งฤดูกาลแต่ทุกอย่างกลับจะพังทลายเมื่อเหลืออีกเพียงแค่ไม่กี่ก้าวก็จะเข้าเส้นชัย เอาจริงมันก็แอบชวนนึกย้อนไปถึงเมื่อฤดูกาลที่แล้ว "อาร์เซนอล ก็ประมาณนี้แหละ" เดี๋ยวก็ตกต้นไม้ตายเฉกเช่นเดิม

จากประโยคข้างต้นมันยิ่งตอกย้ำถึงสถานภาพความจริงของสโมสรแห่งนี้หลังจากที่ลูกทีมของ มิเกล อาร์เตต้า ถูกเขี่ยตกรอบ 8 ทีมสุดท้ายในศึกแชมป์เปี้ยนส์ลีกที่พวกเขาห่างหายไปนานร่วม 7 ปี ซึ่งหากเปรียบเป็นนักแสดงก็คงจะแสดงได้อย่างถึงพริกถึงขิงกับบทละครตอนเดิมที่โดน ‘ทัพเสือใต้‘ กระแทกตูดจนกระเด็นตกรอบอีกแล้วครับท่าน!

หากลองคิดในแง่ดีนี่อาจจะเป็นความผิดพลาดที่จะช่วยให้พวกเขามีประสบการณ์มากยิ่งขึ้น ซึ่งถ้าใครติดตามผลงานตลอด 2 ฤดูกาลหลังก็คงเห็นพ้องเป็นเสียงเดียวกันว่าทีมชุดนี้เดินทางมาไกลมากนะจากที่เคยกระเด็นกระดอนในช่วงเริ่มแรกที่กุนซือชาวสเปนเข้ามาคุมทีม  ซึ่งผลลัพธ์ของการขัดเกลานักเตะกลุ่มนี้คือทำให้พวกเขามีความสม่ำเสมอของฟุตบอลเกมรุกที่ยิงได้ตลอดและไม่เสียประตูง่ายเหมือนแต่ก่อนอีกแล้ว หรือจะเรียกได้ว่า "เล่นแบบพอมีลุ้นแชมป์"

อย่างไรก็ตามอย่าลืมว่า อาร์เซนอล มีโปรแกรมที่แน่นในก่อนหน้านี้ และพวกเขายังอยู่ในเส้นทางการลุ้นแชมป์พรีเมียร์ลีก ถึงแม้จะช่างยากเย็นแสนเข็ญแต่เปอร์เซ็นต์มันก็ยังนับว่ามีอยู่ ตราบใดที่ยังไม่ถึงแมตซ์สุดท้ายของการแข่งขันก็คงไม่มีทางล่วงรู้เลยว่าอะไรจะเกิดขึ้นเมื่อพวกเขาเดินไปถึงจุดหมายปลายทางนั้น

การลุ้นแชมป์คงจะไม่มีประโยชน์อะไรเลยถ้าหากไม่ได้แชมป์ ประโยคนี้โคตรจะจริง! โดยเฉพาะเมื่อพวกเขาสร้างผลงานได้ดีแต่ไม่มีอะไรติดไม้ติดมือให้พอชื่นใจ ก็หวังภาวนาให้ต่อจากนี้จงสู้ให้ถึงที่สุดนะ ‘กูนเนอร์ส’