การลุ้นแชมป์ยังคงขับเคี่ยวกันอย่างสนุกในช่วง 13 นัดสุดท้ายของฤดูกาล แต่ทำไมรอบนี้อดรู้สึกหวั่นไหวไม่ได้ว่าเราจะเสียแชมป์ ดั่งคำกล่าวที่ว่า ‘เกมรุกจะทำให้คุณชนะ แต่เกมรับจะทำให้คุณเป็นแชมป์’ วลีอมตะในโลกฟุตบอล ที่ออกมาจากปากของบรมกุนซืออย่าง เซอร์ อเล็ก เฟอร์กูสัน และปีนี้แนวรับของเราเนี่ยแหละที่กำลังเป็นปัญหา

ต่อมาคือเรื่องของเกมรุกที่ดูจะมีปัญหาและไร้จินตนาการในการทำประตู ก็พอจะเข้าใจว่า เออร์ลิ่ง ฮาลันด์ กองหน้าความหวังของทีมโดนกองหลังคู่แข่งประกบแบบ 2 คน หรือ 3 คนตลอด จนทำให้เจ้าตัวมีโอกาสในการยิงประตูต่อเกมน้อย แต่ที่อดสงสัยไม่ได้คือ นักเตะคนอื่นๆ ไม่คิดจะลองยิงประตูบ้างหรอ ทั้งระยะในกรอบและนอกกรอบเขตโทษ

เกมเมื่อคืนที่เปิดบ้านเจอ เบรนด์ฟอร์ด ถ้าเราได้ดูแบบตั้งใจจะเห็นว่าทีมแทบจะไม่เสี่ยงลองยิงระยะไกลเลย ส่งบอลไปรอบๆและหาจังหวะในการเข้าทำ ในขณที่คู่แข่งก็รับลึก และอย่างที่เรารู้กัน ประตูเดียวที่เกิดขึ้นเกิดจากการโต้กลับบวกกับความผิดพลาดของกองหลังคู่แข่ง จึงทำให้เกิดเป็นประตูเดียวในเกม

ปัญหาใหญ่อีกเรื่องนึงที่เชื่อว่าแฟนบอลทุกคนก็สัมผัสได้คือ การทำประตูจากลูกนิ่งโดยเฉพาะลูกเตะมุมที่เกมๆ นึง ทีมของ เป๊ป กวาร์ดิโอล่า จะได้ไม่ต่ำกว่า 6-7 ครั้ง จนได้ชื่อว่าทีมที่ได้ลูกเตะมุมเยอะที่สุดในพรีเมียร์ลีก แต่กลับทำประตูจากจุดนี้ได้น้อยมากเมื่อเทียบกับทีมอื่นๆ

ถ้าเรายังอยากลุ้นแชมป์จนเกมสุดท้าย ส่วนตัวมองว่าทีมต้องพัฒนาหลักๆ 3 เรื่องคือ การทำประตูจากลูกนิ่ง, แนวรับที่ต้องละเอียด และ การทำประตูให้ได้จากโอกาสที่มี ช่วงหลังมานี้เหมือนเราจะยิงนกตกปลามากจนเกินไป ยกตัวอย่างเกมที่เปิดบ้านเจอ เซลซี คงจะเห็นชัดที่สุด

ในฐานะแฟนบอล แมนฯ ซิตี้ ต้องบอกว่าเราหมดโควต้าที่จะพลาดเสมอหรือแพ้แล้ว เราจำเป็นต้องชนะทุกนัดโดยเฉพาะนัดเปิดบ้านเจอ อาร์เซน่อล และ บุกไปเยือนลิเวอร์พูล ที่ไม่ว่าโลกจะถล่มแผ่นดินจะทลาย เราต้องเก็บ 3 คะแนนจาก 2 เกมนี้ให้ได้ ไม่ใช่แค่เพื่อทำแต้มทิ้งห่างแต่คือการแสดงให้คู่แข่งเห็นว่าเราเหนือกว่า…