ก่อนเกมนี้จะคิกออฟ ผมว่า ‘เดอะ ค็อป’ แทบจะทุกคน เกิดข้อสงสัยขึ้นมาว่า ทำไมนายด่านคนเก่งอย่าง อลิสซอน เบคเกอร์ ไม่มีชื่อในเกมเมื่อคืนเลย ซึ่งผมก็มารู้ก่อนเตะไม่กี่นาทีว่า เขาเป็นไข้หวัด เช่นเดียวกับ โจ โกเมซ

ทำให้ คีวีน เคลเลเฮอร์ ได้ทำหน้าที่เฝ้าเสาแทนในนัดเมื่อคืนไป ซึ่งก็สร้างความใจสั่นให้กองเชียร์ เมื่อเห็นนายด่านไอริช ลงสนาม แต่รวม ๆ แล้ว ก็ถือว่า โอเค ได้อยู่

ในครึ่งแรก ทั้ง 2 ทีมเล่นได้อย่างสนุกสูสีมาก ๆ บางคนอาจตั้งคำถามว่า ทำไม ‘หงส์แดง’ ดูไม่ได้เหนือกว่า เบิร์นลีย์ เท่าไหร่ แต่ผมขอยกเครดิตให้ แวงซองต์ กอมปานี ดีกว่า ที่มาเยือนถิ่น แอนฟิลด์ แบบไม่เกรงกลัว

‘เดอะ เรดส์’ ขึ้นนำก่อนจากลูกโหม่งโล่ง ๆ ของ โชต้า หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง แต่ก่อนจบครึ่งแรก ก็มาโดนลูกโหม่งของ ดารา โอเช ซึ่งจังหวะนี้ ต่อให้เป็น อลิสซอน ก็คงไม่น่าไหว ทำให้จบที่ 1-1 เมื่อครบ 45 นาที

ช่วงพักครึ่ง ก็มีเรื่องให้สงสัยอีก เมื่อ เทรนต์ ถูกเปลี่ยนออก แล้วส่ง เอลเลียตต์ ลงตำแหน่งมิดฟิลด์ แล้วโยก โจนส์ เป็นแบ็คขวาจำเป็น แล้วก็ได้ผลทันที ในจังหวะที่ เอลเลียตต์ แอสซิสต์ให้ หลุยส์ ดิอาซ โหม่งจ่อ ๆ เข้าไปให้ขึ้นนำอีกครั้ง

ประมาณนาทีที่ 63 เดวิด โฟฟานา กองหน้าของ เบิร์นลีย์ เกือบตีเสมอได้ แต่ถูก เคลเลเฮอร์ เซฟ ซึ่งจังหวะนี้ ผมขอยกความดีความชอบให้เขาเลย เพราะถ้าโดนยิงเข้า ลิเวอร์พูล มีเหนื่อยแน่

จากนั้น ทีมเยือนได้คุกคามหลังบ้านของเจ้าบ้านอยู่เรื่อย ๆ เพื่อเอาประตูตีเสมอแต่ก็จบไม่ลง จนกระทั่งถูกสำเร็จโทษจากความไม่เด็ดขาดของ เบิร์นลีย์ ด้วยลูกโหม่งของ นูนเยซ ช่วง 10 นาทีสุดท้าย จบเกม ลิเวอร์พูล ชนะ 3-1

ถ้าดูแค่สกอร์ คงคิดว่า ชนะแบบสบาย ๆ แต่ถ้าดูในเกม ก็อย่างที่บอกว่า เบิร์นลีย์ มาแบบไม่กลัวเลย จริง ๆ ถือว่าโชคดีที่พวกเขาไม่ค่อยเฉียบคมในจังหวะสุดท้าย

การกลับมาจากความพ่ายแพ้กับ อาร์เซนอล ด้วยการชนะได้ถือเป็นเรื่องน่ายินดี แต่ผมว่าหลังจบเกมนี้ ยังคงมีการบ้านให้ เจอร์เกน คล็อปป์ กลับไปแก้อีกเพียบ ถ้าจะลุ้นแชมป์ พรีเมียร์ลีก ต้องเนี๊ยบกว่านี้