สำหรับปีนี้ แมนฯ ยูไนเต็ด ก็จะแบ่งเป็นการอุ่นเครื่องในละแวกใกล้เคียง 4 นัด และการไปทัวร์ที่ประเทศสหรัฐอเมริกาอีก 4 นัด ส่วนระดับของทีมที่เราได้ลงเล่นด้วยก็คละๆกันไป ทั้งในระดับลุ้นแชมป์ลีกไปจนถึงทีมระดับ ลีกทู จะด้วยเหตุผลทางด้านการตลาดอะไรก็ว่ากันไป

เริ่มมาด้วยเกมแรก บินไปที่ออสโล ประเทศนอร์เวย์ เพื่อเตะกับ ลีดส์ ยูไนเต็ด เกมนี้ก็ไม่มีอะไรมาก ส่งผู้เล่นชุดผสมลงไปวอร์มแข้งวอร์มขากันก่อน โดยส่วนมากจะเป็นนักเตะดาวรุ่งซะมากกว่า แต่ไฮไลท์จะอยู่ที่การประเดิมสนามของ เมสัน เมาท์ ที่เพิ่งย้ายมาร่วมทีมก่อนหน้านั้นเพียงแค่อาทิตย์เดียว

นัดนี้ก็ชนะไปได้ด้วยสกอร์ 2-0 แบบไม่สบายมากนัก ด้วยครึ่งแรกที่ดูอึดอัดหน่อยๆ แต่พอมาได้ประตูจาก โนม เอเมอร็อง ก็โอเคขึ้นเยอะ จนมาได้ประตูปิดกล่องในช่วงท้ายเกมจากดาวรุ่งอีกคนอย่าง โจ ฮูกิลล์

เกมต่อมาก็เป็นการเตรียมตัวก่อนที่จะลัดฟ้าไปยังอเมริกาด้วยการพบกับ โอลิมปิก ลียง โดยที่ตัวผู้เล่นก็จะยังเป็นชุดคล้ายๆกับนัดที่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ยากลำบากอะไรด้วยเละเฉือนชนะไปได้ด้วยสกอร์ 1-0 จากประตูของ ดอนนี่ ฟาน เดอ เบค

แล้วก็เข้ามาสู่ช่วงทัวร์ดินแดน ‘ลุงแซม’ ราว 2 สัปดาห์ เริ่มที่การเอาชนะ อาร์เซนอล ไปได้ 2-0 และต่อด้วยการยิงจุดโทษโชว์ตามสไตล์ ‘เมกัน เกมส์’ ซึ่งก็เป็นทางลูกทีมของ เอริก เทน ฮาก ที่ยังคงแม่นยำกว่า ย้ำชัยชนะไปด้วยสกอร์ 5-3

ส่วนนัดที่เจอกับทีมที่เพิ่งเลื่อนชั้นมาจากนอกลีกอย่าง เร็กซ์แฮม เราก็แพ้ไปด้วยสกอร์ 1-3 แต่ก็พอเข้าใจได้ว่าส่งเด็กลงทั้งชุด จะมีเพียง จอนนี่ อีแวนส์ เท่านั้นที่คอยประคองน้องๆอยู่เกือบชั่วโมง รวมถึง แดน กอร์ ที่โดนไล่ออกจากสนามไปตั้งแต่ช่วงต้นครึ่งแรก

เรอัล มาดริด ก็เป็นเหตุผลที่ทำให้นัดก่อนหน้านี้เราต้องส่งดาวรุ่งลงเล่นยกชุด เพราะเตะห่างกันเพียงวันเดียว แถมยังเตะคนละฟากของประเทศอีกด้วย แต่ก็ไม่สามารถต้านทานความแข็งแกร่งของทีมจาก ลาลีก้า ได้ แม้ว่าเราจะส่งผู้เล่นตัวหลักลงเล่นเกือบครบก็ตาม และที่สำคัญเราก็ได้ผู้รักษาประตูคนใหม่อย่าง อังเดร โอนาน่า ลงประเดิมสนามในเกมนี้อีกด้วย

นัดส่งท้ายในดินแดนเสรีภาพ ก็ยังคงจบลงด้วยความพ่ายแพ้ต่อ ดอร์ทมุนด์ ด้วยสกอร์ 2-3 ซึ่งมาจากการเสียสมาธิจนโดน ดอนเยล มาเลน ยิงคนเดียว 2 ประตูในช่วงท้ายครึ่งแรก และก็ไม่สามารถพลิกกลับมาแซงนำได้อีกเลย

ลัดฟ้ากลับมาที่ยุโรปพบกับ ล็องส์ ซึ่งเกมนี้เตะกันที่ โอลด์ แทรฟฟอร์ด แม้ว่าจะเสียท่าโดนนำไปก่อนจากจังหวะที่ชิ่งบอลกันพลาดแล้วถูกฉกไปยิงครึ่งสนาม แต่ท้ายที่สุดก็เอาชนะมาได้ จาก 3 ประตูรวดในช่วงครึ่งหลังจาก มาร์คัส แรชฟอร์ด, อันโตนี่ และ คาเซมิโร่

และสุดท้ายที่เพิ่งจบกันไปสดๆร้อนๆก็เป็นอีกแมตช์ที่เตะกันหลังจากแมตช์ก่อนหน้าเพียงวันเดียว จึงทำให้มีการเปลี่ยนผู้เล่นยกชุด โดยที่จบเกมก็เสมอกับ แอธเลติก บิลเบา ไปแบบเสียวไส้ ซึ่ง แมนฯ ยูไนเต็ด มาได้ประตูตีเสมอจาก ฟาคุนโด้ เปลลิสตรี ในช่วงทดเวลาบาดเจ็บ

มาพูดถึงผลงานโดยรวมของทีม ชนะ 4 เสมอ 1 แพ้ 3 ก็ถือว่าโอเค ไม่ดี ไม่แย่ ซึ่งจุดสังเกตที่ลูกทีมของ เทน ฮาก ทำได้ดีเสมอมาก็คือการครองบอลที่เหนือกว่าคู่แข่งในทุกนัด รวมถึงการจบสกอร์ก็ยังคงเป็นจุดอ่อนของพวกเขาต่อเนื่องมาตลอด ก็ได้แต่หวังว่าดาวยิงคนใหม่อย่าง ราสมุส ฮอยลุนด์ จะปรับตัวเข้ากับเพื่อนร่วมทีมให้เร็วที่สุด และมีผลงานปังตั้งแต่ในฤดูกาลแรกที่ย้ายเข้ามา

ส่วนในของผลงานรายบุคคล ขอยกให้ เมาท์ เป็นคนที่น่าผิดหวังที่สุด จากที่นัดแรกๆดูวูบวาบ แต่เล่นไปเล่นมาเหมือนกับเสียความมั่นใจไปซะดื้อๆเลย ลงเล่นไป 6 นัด ทำประตูกับแอสซิสต์ไม่ได้เลย

ทางด้านของดาวรุ่งก็ต้องยกให้ ค็อบบี้ ไมนู เป็นเด็กที่น่าจับตามองมากที่สุด จากการที่กุนซือชาวดัตช์ไว้ใจส่งลงเล่นเป็นตัวจริงอย่างต่อเนื่อง และทำผลงานได้ดีเกินวัย แต่ก็มาดวงแตกในเกมที่พบกับทีมของ มิเกล อาร์เตต้า จนทำให้ต้องพลาดการลงเล่นในช่วงต้นซีซั่นไปก่อน

ทั้งนี้ทั้งนั้น นัดอุ่นเครื่องมันก็เป็นเพียงเกมลองทีมสำหรับคนที่เป็นผู้จัดการทีมอ่ะครับ เกมที่มันแย่ๆก็อาจจะดีสำหรับเขาก็ได้ ที่ได้เห็นจุดที่ยังต้องแก้ไขทั้งในแง่ของแท็กติกหรืออาจจะเป็นตัวนักเตะเอง แฟนบอลอย่างเราเองก็ทำได้แค่ก้มหน้าก้มตาเชียร์กันต่อไป เดี๋ยวสัปดาห์หน้าได้รู้กันแล้วว่าเปิดฤดูกาลมาจะไหวกันหรือเปล่า?